گرامر جملات شرطی : شرطی نوع صفر تا شرطی نوع سوم با چندین مثال و معنی
جمله شرطی چیست و گرامر جملات شرطی به چه صورتی است؟ در این مقاله کامل توضیح خواهیم داد. پس همراه ما باشید.
جملات شرطی یا Conditional Sentences در زبان انگلیسی برای بیان شرایط فرضی و نتایج آن‌ها استفاده می‌شوند. در زبان انگلیسی، جملات شرطی به دو بخش اصلی تقسیم می‌شوند: جمله شرطی (If clause) و جمله نتیجه (Result clause).
۱٫ جمله شرطی (If clause):
– نوع ۱: اگر فعل در زمان حال ساده (Present Simple) قرار بگیرد، فعل در آینده ساده (Future Simple) قرار می‌گیرد.
مثال: If it rains, I will stay at home. (اگر باران ببارد، من در خانه می‌مانم.)
– نوع ۲: اگر فعل در گذشته ساده (Past Simple) قرار بگیرد، فعل در گذشته کامل (Past Perfect) قرار می‌گیرد.
مثال: If I had studied harder, I would have passed the exam. (اگر من سخت‌تر درس می‌خواندم، امتحان را پاس می‌کردم.)
– نوع ۳: اگر فعل در گذشته کامل (Past Perfect) قرار بگیرد، فعل در گذشته کامل شرطی (Would have + Past Participle) قرار می‌گیرد.
مثال: If he had won the lottery, he would have bought a new car. (اگر او بخت آزمایی را برنده می‌شد، ماشین جدیدی می‌خرید.)
۲٫ جمله نتیجه (Result clause):
– نتیجه‌های جملات شرطی ممکن است به صورت یک اقدام آینده، شرطی یا غیرممکن بیان شوند.
مثال: I will go to the party if I have time. (من به مهمانی می‌روم اگر وقت داشته باشم.)
مثال: If I were you, I would apologize. (اگر جای تو بودم، عذرخواهی می‌کردم.)
به طور کلی، موارد گوناگونی برای استفاده از جملات شرطی وجود دارد، اما این الگوها برخی از رایج‌ترین آن‌ها هستند. لازم به ذکر است که در استفاده از جملات شرطی، اعضای جمله و نوع فعل‌ها بستگی به نوع شرط و نتیجه مورد نظر دارند.
جمله شرطی نوع صفر چیست؟
جمله شرطی نوع صفر (Zero Conditional) برای بیان وقوع یک اتفاق در شرایطی که همیشگی و واقعی هستند، استفاده می‌شود. در این نوع جمله شرطی، اتفاق شرطی همیشه به همراه نتیجه‌اش رخ می‌دهد. این نوع شرط بر اساس واقعیت و قاعده عملکرد عمومی است. الگوی جمله شرطی نوع صفر به صورت زیر است:
If + Present Simple, Present Simple
مثال‌ها:
– If you heat ice, it melts. (اگر یخ را گرم کنی، آب می‌شود.)
– If it rains, the ground gets wet. (اگر باران ببارد، زمین مرطوب می‌شود.)
– If you mix blue and yellow, you get green. (اگر آبی و زرد را با هم مخلوط کنید، سبز می‌شود.)
در این نوع جمله شرطی، فعل‌ها در زمان حال ساده قرار می‌گیرند و نشان‌دهنده رویدادهایی هستند که همیشه در شرایط واقعی رخ می‌دهند.
گرامر جملات شرطی نوع اول چیست؟
جمله شرطی نوع اول (First Conditional) برای بیان وقوع یک اتفاق در شرایطی که ممکن و واقعی هستند، استفاده می‌شود. در این نوع جمله شرطی، اتفاق شرطی مرتبط با آینده است و ممکن است رخ دهد. الگوی جمله شرطی نوع اول به صورت زیر است:
If + Present Simple, Will + Verb
مثال‌ها:
– If it rains, I will stay at home. (اگر باران ببارد، من در خانه می‌مانم.)
– If you study hard, you will pass the exam. (اگر سخت درس بخوانی، امتحان را قبول می‌شوی.)
– If she calls me, I will answer the phone. (اگر او به من زنگ بزند، تلفن را جواب می‌دهم.)
در این نوع جمله شرطی، فعل در زمان حال ساده قرار می‌گیرد و نشان‌دهنده شرط یا واقعیتی در زمان حال است، در حالی که فعل “will” قبل از فعل اصلی نشان‌دهنده نتیجه‌ای است که در آینده ممکن است رخ دهد.
گرامر جملات شرطی نوع دوم چیست؟
جمله شرطی نوع دوم (Second Conditional) برای بیان وقوع یک اتفاق در شرایطی که غیرواقعی یا غیرممکن هستند، استفاده می‌شود. در این نوع جمله شرطی، اتفاق شرطی مرتبط با حالت خیالی، تصوری یا غیرممکن است. الگوی جمله شرطی نوع دوم به صورت زیر است:
If + Past Simple, Would + Verb
مثال‌ها:
– If I had a million dollars, I would travel the world. (اگر یک میلیون دلار داشتم، دنیا را سفر می‌کردم.)
– If I were you, I would take the job. (اگر جای تو بودم، این شغل را قبول می‌کردم.)
– If it didn’t rain, we would go for a picnic. (اگر فردا باران نمی‌بارید، ما برای پیک نیک می‌رفتیم.)
در این نوع جمله شرطی، فعل در گذشته ساده قرار می‌گیرد و نشان‌دهنده شرط یا واقعیتی است که در حالت خیالی یا غیرواقعی فرض می‌شود. فعل “would” قبل از فعل اصلی نشان‌دهنده نتیجه‌ای است که در شرایط غیرواقعی یا غیروممکن ممکن است رخ دهد.
جمله شرطی نوع سوم چیست؟
جمله شرطی نوع سوم (Third Conditional) برای بیان وقوع یک اتفاق در شرایطی که غیرواقعی و در گذشته رخ داده است، استفاده می‌شود. در این نوع جمله شرطی، اتفاق شرطی غیرممکن و در گذشته اتفاق افتاده است. الگوی جمله شرطی نوع سوم به صورت زیر است:
If + Past Perfect, Would have + Past Participle
مثال‌ها:
– If I had studied harder, I would have passed the exam. (اگر سخت‌تر درس می‌خواندم، امتحان را قبول می‌شدم.)
– If she had arrived on time, we would have caught the train. (اگر او به موقع رسیده بود، قطار را می‌گرفتیم.)
– If they had listened to my advice, they wouldn’t have made that mistake. (اگر به نصیحت من گوش می‌دادند، آن اشتباه را نمی‌کردند.)
در این نوع جمله شرطی، از گذشته کامل (Past Perfect) برای بیان شرط در گذشته استفاده می‌شود و نشان‌دهنده وقوع شرطی در گذشته است. فعل “would have” به همراه فعل اصلی در شکل سوم (Past Participle) نشان‌دهنده نتیجه‌ای است که در گذشته اتفاق نیفتاده است.
مقالات مهم گرامری که باید بخوانید:
دیدگاهتان را بنویسید